P30 School met de Bijbel
In 1915 werd ruimte gezocht voor een schoolgebouw met hoofdmeesterswoning voor het protestants-christelijke deel van de bevolking. Het gebouw moest tevens dienen voor jeugdwerk, zangvereniging en Christelijke Jongeren Vereniging. Dankzij collectes, bazaars, donaties en vrijwilligerswerk lukte het de School met de Bijbel op te richten. De samenwerking tussen hervormden en gereformeerden verliep naar wens. Men kwam door de jaren heen voor uiteenlopende uitdagingen te staan, zoals noodzakelijke aanpassingen aan het gebouw, zorgen over het leerlingenaantal en de Tweede Wereldoorlog. Men kwam steeds weer tot oplossingen. Een extra ruimte werd voor de kleuterschool en andere doeleinden gebouwd. De verkeerssituatie werd echter steeds nijpender. Men verhuisde naar de dorpskern van Poeldijk. Het bedrijf Timmermans Loodgieters trok in het oude schoolgebouw. In 2012 werd het een ‘Familiehuys’ voor begrafenisonderneming Lupine.
Stichting van de School
Tot 1922 bestond er in Poeldijk een Openbare School. De protestantse kinderen die vanaf de Monsterseweg naar die school wilden – of naar school in Monster, moesten een eind over slechte wegen lopen. Men zocht daarom in 1915 een perceel grond voor een schoolgebouw. Een eind van de bebouwde kom van Poeldijk kon men dat van de familie Vreugdenhil kopen. In de statuten werd vastgelegd: vier leden zullen hervormd zijn, plus het schoolhoofd – en drie leden gereformeerd. Het schoolgebouw zou ook voor andere doeleinden dienen namelijk voor jeugdwerk, Christelijke Jongeren Vereniging en zangvereniging.
Opening van de school in 1916
Men toog naar Den Haag voor financiële hulp maar daar vond men dat men zich in het Westland zelf moest kunnen behelpen. Daarom werd in de omliggende gemeenten gecollecteerd met aanbevelingen van Hervormde en Gereformeerde predikanten. De samenwerking tussen deze beide partijen liep goed. Er werd een school met onderwijzerswoning gebouwd, met dubbele ramen op de noordkant omdat dit stookkosten bespaart. De heer C. Fontein uit Leiden werd hoofd der school.
In het begin was er geen waterleiding maar een welput met een pomp. Het plein bevatte koolas en dat werd spoedig in een grinddek veranderd. De sloot die voor het huis en de school liep bood wel mogelijkheden voor spel maar deze werd toch gedempt en er werd een hek geplaatst. De schoorstenen op de daken werden verlengd want dat bleek nodig voor de trek in de kachels. In 1923 werd men aangesloten op de waterleiding. Bij de aanleg van de provinciale weg in 1929 bleek het schoolplein 40 cm lager te liggen dan de weg. Na bezoek van een lid van gedeputeerde staten werd het hele schoolplein betegeld en op het riool aangesloten.
Tussen 1916 en 1939 steeg en daalde het leerlingenaantal. Door de invoering van een zevende leerjaar bleven leerlingen langer en kon een leerkracht behouden blijven. In het extra Gebouw achter de school gaf mevr. Fontein handwerkles.
Jaren ’20, de Monsterseweg is nog een pad
1930
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de bezetting kreeg men te maken met allerlei verordeningen:
- Er werden Ariërverklaringen gevraagd, was men Joods of niet?
- Afbeeldingen van het Koningshuis of oranje werden verboden.
- NSB-kinderen droegen hun uniformen ook op school.
- Er werden posters van SS en Wehrmacht opgehangen.
- In 1941 moest men aangeven of er joodse leerlingen op school waren.
De schoolraad adviseerde hier: geen antwoord geven en vooral geen opgave doen.
Vanaf 16 februari 1942 moest men voor elke benoeming toestemming vragen van de secretaris-generaal. De school vond echter dat de ouders hier beslissen, niet de staat. Schoolraadsvoorzitter en -secretaris werden daarop door de Sicherheits Dienst verhoord en bovendien voor enkele maanden in kamp Amersfoort gevangengezet. Ook werd de Midden-Europese tijd geïntroduceerd. Dat was Duitse tijd onder het motto: één Rijk, één Führer, één tijd. Waardoor de schooltijden verschoven.
De school werd tot tweemaal toe gevorderd, eerst gingen de lessen verder bij Manus Troost in een pakhuis, de tweede maal konden twee klassen met veel leerlingen in het St. Vincentiusgebouw terecht, inclusief de Heijdse kinderen omdat het dorp Ter Heijde was afgebroken.
Na WO-II
Na de oorlog, in 1952, werd er schadevergoeding voor herstel van de school en het woonhuis uitgekeerd. In maart 1954 kwam de heer F. C. Groen de school binnen. Hij was bereid na zijn aantreden ook de CV-ketel te stoken. Dat was een klus waarvoor regelmatig een bereidwillig persoon moest worden gevonden. De heer Groen is vele jaren schoolhoofd geweest, een hoofdmeester waarmee het prettig samenwerken was.
Van 1947 tot 1964 correspondeerden de leerlingen van de hoogste klassen met de bemanning van het vrachtschip De Riouw. Ze volgden op de wereldkaart de scheepsroute en konden in 1959 het hele schip bekijken. Door inkrimping van de handelsvloot werd de correspondentie beëindigd.
Gymnastiekonderwijs kwam moeizaam van de grond maar de inspectie zette er druk op. Maar men moest voor gymlessen een flink eind lopen naar Poeldijkse gymnastieklokalen: naar de Nieuweweg, de Gantelhof en later de Jan Barendselaan. Dat kostte veel tijd.
In 1966 werd het 50-jarig bestaan van de school gevierd met een receptie en een reünie.
Het Gebouw achter de school, daterend van 1930, dat nog in bezit van de Rabobank was, werd nu eigendom van de school met behulp van de opbrengsten van bazars en een lening.
Zwemlessen volgden de leerlingen eveneens. Aanvankelijk in het Colpabad, daarna in het zwembad van Westerhonk, vervolgens in De Boetzelaar.
De school was soms een tweemansschool – in 1960, dan weer een driemansschool – in 1963. Dat wisselde nogal eens met het leerlingenaantal. De kleuters gingen een tijdlang naar Honselersdijk, omdat de huisvesting voor hen aanvankelijk niet voldeed. Maar mede door de verkeerssituatie kwamen ook katholieke kinderen uit de omgeving naar de school, en dat was dan weer gunstig. In de jaren ’50 waren er nog verkeersbrigadiertjes bij het veilingkruispunt maar in de jaren ’60 niet meer. In 1975 bestond de oudercommissie uit protestantse en katholieke ouders. De oudercommissie was zeer welkom voor het reilen en zeilen in de school.
In 1979 kwamen er verkeerslichten bij de school en zelfs een trottoir.
In 1982 kwam er een medezeggenschapsraad voor bestuurlijke en onderwijskundige beslissingen. De identiteit van de school lag verankerd in de statuten van de schoolvereniging en daar hield men zich aan. Men ervoer de school als een vertrouwde plaats om de kinderen te onderrichten. Er waren regelmatig feestelijkheden om jubilarissen, schoolbestuurders en leerkrachten in het zonnetje te zetten. Dan werd men van harte toegesproken en -gezongen.
In 1983 kwam de St. Jozefschool aan de Verburghlaan in Poeldijk beschikbaar. Er waren verhuisplannen en de School met de Bijbel zou de Regenboog gaan heten. Het autovervoer voor de kinderen hielp en er kwamen negen kleuters bij.
In 1987 lagen aan de Fonteinstraat de Regenboogschool en de kerk met de verenigingen.
In 1986 is de school met het schoolmeesters huis verkocht en in 1988 vestigde de fa. Timmermans Loodgieters zich daar.
Sinds juni 2012 heeft de school een bestemming als Familiehuys Lupine.
2023
Bron: Van zorg en zegen, 75 jaar Christelijk Onderwijs te Poeldijk, door F. C. Groen
