N61 Hof van Heden

De zes gebrandschilderde glas-in-loodramen van de voormalige kapel van het Sint-Martinusgesticht zijn hergebruikt in het Hof van Heden. Ze verbeelden de goede werken van zeven heiligen: Thomas van Aquino, Rosa van Lima, Albertus Magnua, Franciscus van Assissi, Dominicus, Imelda en Martinus.

Thomas van Aquino (±1225-1272)

Op het raam staat Thomas met een boek in zijn hand. Hij ziet op naar de gekruisigde Christus, vragend. Let u op de geopende hand van Thomas: een teken van te willen ontvangen. Hiermee wordt aangegeven dat Thomas leert en ontvangt wat Jezus Christus in woord en daad voor hem betekent. Aan de voeten van Jezus staat een vaas met vijf rode rozen: tekenen van de vijf wonden van Jezus. Thomas heeft gezegd: ‘Je bent niet een goed mens als je goed kunt nadenken, maar als je de wil hebt het goede te doen’. Jezus Christus ging juist daarin tot het uiterste: hij gaf alles voor de ander, zelfs zijn leven. Kijkt u ook eens naar de tekst boven Thomas. Het typeert het geloof van Thomas. Boven in het raam ziet u een toorts met licht die op de aardbol staat. Dit kan zeker in verbinding worden gebracht met Thomas, maar verwijst ook naar bijbelteksten zoals in Lucas 12: ’Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken…’

Rosa van Lima (1586-1617)

U ziet dat Rosa gekust wordt door een engel. U ziet ook een bank van ronde houten balkjes (bed) met daarop een zweep. Zelfkastijding kan tot doel hebben het lichaam te leren beheersen, maar is ook een teken van solidariteit met het lijden van Jezus, van de liefde voor Christus en het verlangen naar (mystieke) eenheid. U ziet achter de engel Jezus Christus als kind, vastgehouden door zijn moeder Maria. Christus reikt haar zijn hart, zijn liefde. Bij het harde houten bed staat nog een waterkruik, symbool voor ‘armoede’ of eenvoudig leven. Dit heeft te maken met een gelofte van kloosterlingen: de gelofte van armoede (tegenwoordig ook te vertalen als soberheid en/of solidariteit met de armen).

Bovenin ziet u een (gouden) pot waaruit rook kringelt. Opstijgende rook is het teken van een gebed. Een bijbeltekst luidt: ‘Laat mijn gebed zijn als reukwerk, mijn geheven handen als een avondoffer’. (psalm 141)

Albertus Magnus (±1200-1280)

U ziet Albertus Magnus met twee leerlingen, één van hen is Thomas van Aquino. Albertus heeft pen en boek in de hand. Zo zien we de belangrijkste werkterreinen van zijn leven: doceren en schrijven. Let u eens op de duif bij het oor van Albertus. De duif is het symbool van ‘inspiratie’. Er wordt zoveel mee bedoeld als: wat je weet, weet je niet uit jezelf. Je ontvangt je inspiratie van elders, van God. Aan zijn voeten ligt een boek met de tekst ‘De unitate intellectus’. Dit betekent:’Over de eenheid van het intellect’. Het is een boek van Thomas van Aquino en gaat in tegen een bepaalde filosofische uitleg die inging tegen de christelijke leer. Boven in het raam ziet u twee griekse letters, de alpha en de omega, de eerste en de laatste letter van het alfabet. De letters verwijzen naar een bekende bijbeltekst: ’Ik ben de Alpha en de Omega.’

Franciscus van Assissi (1182-1226) en Dominicus (1170-1221)

U ziet Franciscus in zijn bruine pij links in het raam afgebeeld. Achter hem kunt u een gebouw ontwaren, dat is typerend voor de stichters van kerken en kloosterorden: zij staan (vrijwel) altijd afgebeeld met een gebouw of kerk. Meestal wordt dat gebouw op een hand gedragen.Dominicus staat rechts op het raam. De legende vertelt dat Dominicus een visioen kreeg waarin hij en bedelaar ontmoette. Deze bedelaar zou evenals hijzelf veel betekenen voor het geloof en voor gelovigen. De volgende dag ontmoette hij inderdaad een bedelaar. Dominicus omarmde hem en zei: ”Je bent mijn metgezel en medebroeder. We moeten samen oplopen. Als we elkaar steunen zijn we tegen alles opgewassen.” De ontmoeting tussen Dominicus en Franciscus ziet u afgebeeld. Ook bij Dominicus staat een gebouw op de achtergrond, het symbool voor de stichter van een kloosterorde. Maar herinnert ons ook aan het visioen van het kerkje van Assissi, om de kerk vanaf de basis opnieuw te bouwen. Boven in het raam ziet u een boek, waarin geschreven staat ‘Constitutiones FF praed…’ Dit heeft te maken met de kloosterordes die zowel Franciscus als Dominicus hebben gesticht. Het boek bevat de ‘regels’ van de orde.

Imelda (1322-1333)

U ziet de heilige Imelda geknield. Boven haar het licht met daarin een hostie. Voor haar staat de priester met achter hem het kruisbeeld. Achter Imelda ziet u nog enkele toegestroomde zusters.Boven in het raam ziet u aan beide kanten van het kruis bloemen. In beide gevallen één in knop en één in volle bloei. Links de rode roos (liefde), rechts witte lelies (zuiverheid). Bij het raam staat: ‘Beata Imelda’; dit betekent ‘gezegende/gelukkige Imelda’.

Martinus (311-397)

U ziet Martinus met het zwaard in de hand, waarmee hij zijn officierskleed in tweeën sneed. In zijn andere hand houdt hij de helft van dit kleed vast, dat hij aan de arme bedelaar geeft. Boven in het raam ziet u onder een stralende zon twee waterlelies. Het is niet alleen een natuurbeeld, maar typeert ook het leven van Martinus, die door het geloof uitgroeide en tot volle bloei kwam. Waterlelies zijn betekenisvolle bloemen. Ze drijven op het water, water dat de betekenis van het negatieve, het verkeerde, het zondige heeft. Wie als een waterlelie op het water drijft heeft het kwade, zijn verkeerde neigingen overwonnen. Dat kan alleen als de plant vanuit de diepte door het licht (van Christus) tot boven het bedreigende water is uitgegroeid.