Oude R.K Kerkhof Naaldwijk

Geschiedenis

Aan de Dijkweg stond sinds 1790 de eerste Rooms-Katholieke kerk van ná de Reformatie. Omdat de katholieken een eigen begraafplaats dicht bij hun kerk wilden, kocht pastoor Jacobus Nicolaas Mazza met het kerkbestuur een stuk grond achter de kerk van ca. 20 bij 40 meter, liet het ophogen en zegende het in 1828 in. Twee jaar later stierf hij en werd hij op ‘zijn’ kerkhof begraven.

Later kreeg het kerkhof een priestergraf. Een tweede priestergraf is centraal gelegen en omzoomd met een bloemenperkje. Hier rust onder andere J.P.A.J. van den Bergh, pastoor in Naaldwijk van 1942 tot 1961. Hij is hier in 1962 begraven. Naast hem de graven van de rectoren: P.J. de Kok (1873-1953), J.C. Vijverberg (1882-1963) en Cornelis A. Watervis (1903-1969). Meer verborgen ligt het Graf van de Eerwaarde Zusters. Hier staan geen namen vermeld.

Men kon jarenlang een familiegraf kopen of een huurgraf huren. Er zijn ook enige grafkelders om familie bij te zetten. Deze liggen achter het priestergraf. Op dit kerkhof ligt ook de weldoener van de parochie, Adrianus Martinus Hofstede begraven. Bij zijn overlijden in 1927 liet hij de parochie een legaat na voor de bouw van een nieuwe kerk.

In de loop der jaren was het kerkhof te klein voor de al maar groeiende parochie. Enkele paden werden weggewerkt en benut voor graven. De jongste grafsteen heeft de datum 1971. Daarna kon men alleen nog bijgezet worden in een familiegraf. Er liggen ca. 400 mensen begraven. Met ingang van 1 januari 1982 is het kerkhof gesloten voor begrafenissen, met de belofte deze dertig jaar in stand te houden als oase van rust en vrede voor de overledenen.

Deze 30 jaar zijn voorbij. Toch hecht men nog steeds waarde aan deze bijzondere groene plek in Naaldwijk. Op 1 september 2012 is het oude kruis van het achterschip van de huidige Adrianuskerk op het kerkhof achter het priestergraf geplaatst. En tijdens het patroonsfeest de dag erop is men in processie naar het oude kerkhof gelopen om bij de piëta de plechtigheid af te sluiten.

Oorlogsgraven

Op dit kerkhof lagen twee graven die in stand werden gehouden door de Oorlogsgraven-stichting. Eén ervan is een militair rijksgraf van Eduard Michels uit Amsterdam en Johannes Cornelis Bronswijk uit Naaldwijk, 18 en 19 jaar oud en gesneuveld op 10 mei 1940. Deze graven zijn in 2020 overgebracht naar de Grebbeberg.

Beeld

In het plantsoen voor de begraafplaats staat een bronzen beeld uit 1948. Het is een Piëta gemaakt door Albert Polydor Termote (1887-1978). Termote is bekend om zijn vier levensgrote ruiterstandbeelden (waaronder Corbulo in Voorburg) en zijn vele religieuze beeldhouwwerken. Dit is zijn enige Piëta. Piëta betekent letterlijk “compassie” en is in de kunst de benaming voor een afbeelding of uitbeelding van de dode Christus vergezeld door Maria of engelen. Dit beeld staat op de plek van het hoofdaltaar van de voormalige Adrianuskerk. Achter het beeld staan vijf oude populieren in een halve cirkel.